ซินเดอเรลล่า

“กรี๊ดดดด! แกทำอะไรกับห้องของชั้น!!”ผมรีบอุดหูทันทีเมื่อได้ยินเสียงแหลมแปดหลอดของพี่สาวดังมาจากชั้นสองของบ้าน

อูย..หูแทบแตก ดีนะที่ผมอุดหูทันไม่งั้นได้มีหูดับกันบ้างแหละ แต่ถึงเสียงด้านบนจะเงียบไปแล้วแต่ผมก็ยังไม่เอามืออกหรอก เพราะอะไรน่ะหรอ...

“กรี๊ดดดดด! แกทำอะไรกับชุดของชั้น!!”พูดยังไม่ทันขาดคำ... เสียงพวกนั้นเป็นของพี่สาวทั้งสองของผมเองแหละ ถึงจะบอกแบบนั้นแต่เราก็ไม่ได้มีสายเลือดเดียวกันแม้แต่หยดเดียว เพราะพวกเธอเป็นลูกติดของภรรยาใหม่ของพ่อผมเอง เธอแต่งงานกับพ่อผมหลังจากที่แม่ตายไม่นาน  เหตุผลก็เพราะพ่อกลัวว่าผมจะกลายเป็นเด็กมีปัญหาหากไม่มีแม่มาคอยดูแล แต่หลังจากที่แต่งงานไม่นานพ่อก็ตายไปอีกคน ทรัพย์สมบัติที่มีก็ถูกสามแม่ลูกถลุงซะแทบเกลี้ยง แถมยังกดขี่ผมอย่างกับเป็นทาส แต่ขอโทษ! ไอ้ซินคนนี้ไม่หงอหรอกโว้ย!

ครับ ชื่อเต็มผมคือ ซินเดย์ เกือบได้ชื่อซินเดอเรลล่าด้วยซ้ำไป เพราะพ่อชอบนิทานเรื่องนี้ พ่อบอกว่ามันเหมือนชีวิตของพ่อกับแม่ที่เมื่อก่อนแม่เป็นแค่สาวใช้และพ่อก็เป็นคุณชายตระกูลดัง พ่อเลยตั้งชื่อให้ผมแบบนี้ แต่ท่าทางพ่อจะคิดผิดเพราะผมไม่เห็นจะเหมือนซินเดอเรลล่าในนิทานเลยแม้แต่นิดเดียว

ผมชกต่อยได้ เถียงแม่เลี้ยงอยู่บ่อยๆ ไม่ค่อยจะยอมใคร แล้วก็ไม่ค่อยจะแคร์ความรู้สึกใครด้วย นี่ผมเห็นว่าเป็นผู้หญิงนะ เลยยอมอ่อนข้อให้ ลองถ้าเป็นผู้ชายสิ ผมด่าได้ตั้งแต่บรรพบุรุษยันโครตเง้าศักราชมันเลยอ่ะ แถมซัดไม่ยั้งด้วย เอ้อ! จะเหมือนก็แค่ตรงที่ผมออกจะหน้าหวานนี่แหละ แถมผิวก็ขาวอย่างกะไรดีทั้งๆที่ก็ไปโดนแดดเปรี้ยงๆที่โรงเรียนแทบทุกวัน

“แกทำอะไรกับห้องของชั้นกันฮะ! ชั้นบอกให้แกไปทำความสะอาดไม่ใช่รึไง แล้วไอ้ห้องเละๆนั่นมันอะไรกันฮะ!!”ลูกสาวเบอร์หนึ่งลงมาถึงก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงจิกหัวผมแล้วตบหน้าทันที

เพี๊ยะ!

“ตบมันแรงๆเลยค่ะคุณพี่ มันทำเสื้อแบรนด์เนมของคุณน้องเละไปหมดเลย ตบมันแรงๆเลยค่ะ!”ยัยลูกเบอร์สองก็ลงมาเชียร์อยู่ข้างๆบันได

“หึ! พวกคุณเป็นผู้หญิงแท้ๆกับอีแค่งานบ้านยังต้องให้ผู้ชายอย่างผมทำ ดีแต่ตบคนกับจับผู้ชายไปวันๆล่ะสิ อ๋อ..ผมลืมไปว่าทุกวันนี้คุณก็เกาะผู้ชายกินอยู่แล้วนี่ แต่งงานไปก็คงทำได้แค่อ้าขารอสามีอยู่ที่บ้าน ไม่ก็ยั่วคนอื่นเค้าไปวันๆสินะ อย่างอื่นคงทำไม่เป็น!”ผมยิ้มเหยียดประกอบคำพูด  เพราะผมไม่ได้โกหกเลยแม้แต่ครึ่งคำ คุณๆพวกนี้ตั้งใจแต่จะจับผู้ชายรวยๆเพื่อที่ตนเองจะได้สบาย เหอะ!ไม่รู้พ่อผมเห็นอะไรดีในตัวแม่เลี้ยงกัน เหมือนกันทั้งแม่ทั้งลูก เอ..หรือว่าตอนนั้นพ่อผมเมาก็ไม่รู้เหมือนกันนะ

“กะ..กรี๊ดดดดดดด!”

“นี่แก..แกกล้าว่าพวกชั้นอย่างงั้นหรอ!!”

เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!

ใบหน้าของผมชาไปหมด แต่ผมก็กัดฟันทนเอาไว้

“รับความจริงไม่ได้หรือยังไงครับ”

“แกน่ะสิที่เป็น! นังร่าน! ชั้นรู้นะว่าแกคิดจะจับคุณชายซีควอย เพื่อให้เค้าพาแกออกจากที่นี่ใช่มั้ยล่ะ เหอะ! ฝันไปเถอะ!!”แล้วก็ยิ่งเพิ่มแรงตบมากขึ้นไปอีก แต่แก้มผมมันชาไปหมดตั้งแต่สองทีแรกแล้วล่ะครับ เพราะงั้นตอนนี้ตบได้ก็ตบมา มีโอกาศเมื่อไหร่พ่อจะแก้แค้นให้เจ็บแสบเลยทีเดียว

“พอเถอะค่ะคุณลูก ตกไปก็เสียมือเปล่าๆ ดูสิ แดงหมดเลย ไปเตรียมตัวไปงานเลี้ยงดีกว่านะคะ”นั่นไง..บอสใหญ่ลงมาแล้ว

“ส่วนแก..ทำความสะอาดบ้านใหม่ทั้งหมด แล้วเตรียมชุดให้ลูกๆของชั้นด้วย ภายในสิบนาทีถ้าชั้นยังไม่เห็นชุดที่สวยที่สุดบนเตียงของลูกสาวล่ะก็ แกเจอดีแน่”

“ไปค่ะคุณลูก แถวนี้มันสกปรก”แม่เลี้ยงปรายตามองถังน้ำที่ล้มอยู่ที่พื้น ทำให้น้ำสีคล้ำหกออกมา ก่อนจะไล่มายังผม ยิ้มเหยียดๆแล้วพาลูกๆของเธอขึ้นไปบนบ้าน

หึ! ที่สกปรกน่ะใครกันแน่ ถึงผมจะนิสัยเสียยังไง ผมก็ยังไม่เคยเหยียบหัวใครเล่นแบบคุณเธอซักครั้ง อ้อ!คุณชายซีควอยที่ยัยพวกนั้นพูดถึงก็คือไอ้ซี เพื่อนที่โรงเรียนของผมเองแหละครับ ถ้าถามว่าทำไมผมได้เรียนน่ะเหรอ ก็มันเป็นกฏหมายนี่ครับ ไม่งั้นผมคงไม่มีทางได้โผล่หน้าไปเรียนหนังสือกับเค้าหรอก แต่เงินที่เรียนมันก็เงินผมทั้งนั้นแหละ ผมทำงานพิเศษหามา

แล้วงานเลี้ยงที่พูดถึงก็คืองานเลี้ยงการกุศลที่บ้านอภิรักษ์สกุลเค้าจัดขึ้นครับ ถามว่าทำไมผมถึงรู้น่ะหรอ ก็นั่นมันบ้านไอ้ซี แล้วมันก็จะแอบมารับผมไปปาร์ตี้ด้วยแหละ มันบอกนานๆที ไปผ่อนคลายมั่งก็ได้ ผมก็เลยตอบไปว่า

‘เวลาที่กูผ่อนคลายที่สุด คือเวลาที่สามแม่ลูกนรกนั่นไม่อยู่ต่างหาก’

มันก็หัวเราะ แต่มันก็เข้าใจอ่ะครับ ถามว่าทำไมผมถึงทนอยู่ที่นี่น่ะหรอ ก็เพราะผมยังไม่บรรลุนิติภาวะน่ะสิครับ ยังต้องมีผู้ปกครองอยู่ แต่ปีหน้าผมก็จะอายุยี่สิบแล้ว ผมไม่อยู่ให้ปวดหัวหรอกครับ

ตอนนี้ผมอยู่ปีสองครับ แต่คิดว่าพอจบปีนี้ผมก็คงจะไม่ได้เรียนแล้วล่ะนะ แม่เลี้ยงใจร้ายนั่นพยายามจะยัดเยียดใบลาออกให้ผมตลอด ตั้งแต่อยู่ปีหนึ่งแล้วครับ ดีที่มีไอ้ซีคอยช่วย ผมเลยมาเรียนต่อได้

ผมรีบเอาไม้ม็อบมาถูพื้นที่เปียกน้ำ เพราะถ้าปล่อยไว้นานมันจะเป็นคราบแล้วผมก็ต้องมานั่งขัดใหม่อีก พอทำเสร็จผมก็ต้องรีบขึ้นไปเตรียมเสื้อผ้าให้คุณหนูทั้งสองที่ไม่เคยทำอะไรเป็นเลยนอกจากเดินสวยไปวันๆ แต่เรื่องตบคนอื่นเค้านี่เก่งนัก ชุดของคุณเธอก็ไม่พ้นชุดเซ็กซี่ๆทั้งหลายนั่นแหละครับ คอวี เกาะอก เปิดหลัง เปิดไหล่ ผ่าข้าง มีครบหมด เสร็จแล้วผมก็ไปเตรียมร้องเท้า ที่แน่นอนว่าเป็นส้นสูงแหลมเฟี้ยว เอาไว้อ่อยผู้ชายเวลาแกล้งชนเค้าแล้วทำขาแพลง

พอผมกลับไปกวาดบ้านได้ครึ่งนึง สามแม่ลูกก็ได้ฤกษ์ลงมาจากบ้าน แต่งซะสวยพริ้งเลยครับแต่นิสัยเนี่ย รับไม่ไหวจริงๆ ผมก็ไม่อยากจะทำลายความหวังอ่ะ..แต่อยากจะบอกจริงว่าไอ้ซีมันไม่ได้ชอบผู้หญิงโว้ยยย

แต่ก็มีคนรู้เยอะหรอกครับ มีผม ไอ้ฟิวเจอร์ ไอ้ไลน์ แล้วก็ยัยหมิว แต่ละคนก็เป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกันทั้งนั้นแหละครับ ส่วนยัยหมิวอ่ะ มันเป็นผู้หญิงก็จริงแต่มันเป็นสาววายครับ ชอบเรื่องแบบนี้จะตาย แต่มันก็ไม่ได้เอาอะไรมายัดใส่หัวพวกผมหรอกนะ แค่เพ้อๆเป็นบางทีเท่านั้นเอง

ถามว่าอยู่กับมันไม่กลัวมันปล้ำหรอ ตอบได้เลยว่า ‘ไม่กลัวครับ’ เพราะผมก็ชอบมันเหมือนกัน แต่ผมก็ไม่ได้บอกมันหรอกนะ บอกตามตรงว่าผมกลัวมันจะปฏิเสธ แล้วเราจะมองหน้ากันไม่ติด

“แกน่ะ อยู่เฝ้าบ้านไป แล้วอย่าให้ชั้นรู้นะว่าแกแอบออกไปไหน ไม่งั้นแกเจอดีแน่”พูดจบคุณแม่เลี้ยงก็ล็อกประตูบ้าน แล้วขึ้นรถไป ครับ..เธอขังผมไว้ในบ้านเลยนั่นแหละ ผมยักไหล่เบาๆก่อนจะเดินขึ้นห้องไป

ก๊อกๆ

เสียงเคาะเบาๆที่กระจกทำเอาผมแอบสะดุ้งเลยครับ แต่พอเดินไปเปิดม่านเท่านั้นแหละ ไอ้ซีครับ..มันยืนเคาะหน้าต่างผมอยู่ แต่ห้องผมมันไม่มีระเบียง ถัดจากหน้าต่างไปก็เป็นหลังคา ข้างๆก็มีต้นไม้ต้นใหญ่ๆต้นเดียว กันผมหนีครับ เพราะผมค่อนข้างจะกลัวความสูง แต่ไอ้ซีไม่ครับ มันปีนต้นไม้ข้ามมาหาผมเฉยเลย

 ผมเลื่อนหน้าต่างเปิดให้มันเข้ามาในห้อง อยู่ข้างนอกนานๆเดี๋ยวก็ลื่นตกลงไป แถมถ้าใครมาเห็นแล้วเอาไปฟ้องยัยแม่เลี้ยงนั่น คนที่ซวยคือผมครับ

“มาตั้งแต่เมื่อไหร่”ผมถามเมื่อเห็นมันนั่งลงบนเตียง...ไม่ถามเจ้าของเลยซักคำนะ

“เพิ่งมาเอง มึงก็เพิ่งขึ้นมาบนห้องใช่ป่ะล่ะ”ผมพยักหน้าตอบมัน

“งั้นไปกัน”มันทำท่าจะฉุดผมลงหน้าต่าง แต่ผมยื้อเอาไว้

“ขืนกูไปสภาพนี้ สามแม่ลูกนั่นก็รู้กันพอดี”ผมก้มมองชุดตัวเองที่เป็นแค่เสื้อยืดกับกางเกงขาสามส่วนธรรมดา

“ไม่ต้องห่วง มึงไปบ้านกูก่อน เดี๋ยวกูหาชุดให้เปลี่ยน ไม่มีใครจำได้แน่นอน รับรอง”ผมพยักหน้าอย่างพอใจ เมื่อมันเตรียมหน้ากากให้ผม ก็หน้าตาผมเด่นจะตาย ขนาดอยู่ที่โรงเรียนผมยังต้องเอาไอ้ซีมาเป็นไม้กันหมาเลยครับ..กันจากพวกผู้ชายอ่ะนะ

แล้วมันก็พาผมลงจากระเบียงบ้านอย่างปลอดภัย โดยไม่ลืมปิดม่าน ปิดกระจกให้ผมด้วย เสร็จแล้วมันก็พาผมเดินมาซักสองสามซอย มาขึ้นรถของมันครับ แล้วมันก็ขับรถไปที่บ้าน ไม่อยากจะบอกว่าใหญ่เวอร์อ่ะ..ใหญ่กว่าคฤหาสน์ของพ่ออีก เสร็จแล้วมันก็พาผมไปเข้าทางประตูหลังบ้าน พอขึ้นไปถึงห้องมัน มันก็เอาชุดมาให้เปลี่ยน  ผมแบะปากเลยครับตอนเห็นชุด ก็มันเป็นชุดผู้หญิงนี่ครับ มันเป็นชุดราตรียาวๆ สีน้ำเงิน เปิดไหล่แล้วก็มีผ้าคาดตรงเอว

“นี่มันชุดผู้หญิงไม่ไช่รึไง”ผมรีบท้วง

“ก็ใช่ไง มึงหน้าสวยจะตาย ปลอมเป็นผู้หญิงก็ไม่มีใครรู้หรอก”มันเอามือมาจับคางผมแล้วบิดไปมาอย่างพิจารณา

เอ่อ..กรูเขินโว้ยยย

ผมรีบคว้าชุดเข้าห้องน้ำไปเลยครับ ไม่รอให้มันจับต่อหรอก แต่นั้นผมก็อายจะแย่อยู่แล้ว ซักพักผมก็ใส่ชุดเสร็จครับ เปิดประตูห้องน้ำแล้วโพล่หัวไปหาไอ้ซี ไม่กล้าออกไปทั้งตัวอ่ะครับ..อาย ถึงผมจะไม่ค่อยจะแคร์ใคร แต่กับมันไม่ใช่อ่ะ

“มึงจะให้กูใส่ชุดนี้จริงๆหรอ”ผมถามย้ำเพื่อความมั่นใจ ทั้งๆที่ใส่ชุดเสร็จแล้ว มันหัวเราะเบาๆแล้วลากผมออกมาจากเกราะกำบัง เอ่อ..ประตูห้องน้ำนั่นแหละ

“สวยดีนี่”เขินเลยสิครับ จะว่าไปมันก็เลือกชุดดีนะ ชุดแบบนี้ผมไม่มีนมยังใส่ได้เลย เสร็จแล้วมันก็เอาวิกผมสีดำมาใส่ให้ผม จัดโน่นนี่นิดหน่อยก่อนจะเริ่มละเลงหน้าผมครับ เอ่อ..ก็แต่งหน้านั่นแหละ แต่ผมเพิ่งรู้นะเนี่ยว่ามันแต่งหน้าเป็นด้วย แต่ก็คงไม่แปลกหรอก แม่มันก็มีธุรกิจเสริมสวยอยู่นี่นา

“เอ้า! เสร็จแล้ว”พอมันบอกผมก็ค่อยๆลืมตามองตัวเองในกระจก โอ้แม่เจ้า! ผู้หญิงคนนี้ใครครับเนี่ย! ใช่ผมจริงๆหรอ

ภาพในกระจกคือผู้หญิงผมยาว สีดำ ดัดผมเป็นลอนอ่อนๆตรงปลาย ริมฝีปากบางสีชมพูสวย แต่งหน้าอ่อนๆ เข้ากับใบหน้าและชุดราตรีสีน้ำเงินที่ช่วยขับผิวขาวได้เป็นอย่างดี

“....”อึ้งสิครับ ไม่คิดว่าตัวเองแต่งหญิงแล้วจะสวยขนาดนี้ ผมแอบเห็นไอ้ซีมันหน้าแดงนิดๆด้วยล่ะ แล้วมันก็ไปเปลี่ยนชุดของมันเองบ้าง บอกได้คำเดียวว่า..หล่อครับ มันพาผมลงไปข้างล่าง บริเวณงานค่อนข้างครึกครื้นครับ มีพวกไฮโซยืนเกาะกลุ่มคุยกันอยู่ตามมุมต่างๆ แต่พอพวกผมเข้ามาสายตาทุกคู่ก็หันมามองผมกับมันทันที ไอ้ซีน่ะไม่เท่าไหร่ มองเพราะเห็นว่าเป็นลูกคุณหญิง อันนี้ผมรับได้ แต่ทำไมต้องมองผมด้วยอ่ะ

“กูมีอะไรติดที่หน้าหรอ”ผมกระซิบถามมัน ตอนนี้มันจูงมือผมอยู่ครับ ก็รองเท้าที่ผมใส่อยู่มันส้นสูงนี่หว่า ผมไม่ชินอ่ะ เดินแล้วจะล้ม มันเลยช่วยประคอง ถึงส้นมันจะไม่ได้สูงขนาดสามแม่ลูกนั่นก็เหอะ

“ฮะฮะ เค้ามองเพราะมึงสวยต่างหาก”มันหัวเราะนิดหน่อยก่อนจะตอบ ทำเอาผมหน้าบูดเลยครับ ผมเป็นผู้ชายนะเฮ้ย! มันประคองผมไปหาพวกหมิวที่อยู่มุมๆห้อง แต่สายตาพวกนั้นก็ยังไม่เลิกมองมา ผมแอบเห็นว่าสามแม่ลูกนั่นก็มองมาที่ผมด้วยล่ะ ผมแอบเหงื่อแตก ไม่จริงน่า..จับได้แล้วหรอ

“ไอ้ซีๆ สามแม่ลูกนั่นมองกูด้วยอ่ะ”ผมแอบสะกิดมัน มันก็แอบแหล่ไปมองนิดหน่อยแบบไม่ให้รู้ตัว

“เนียนๆไว้ดิ มึงสวยขนาดนี้พวกนั้นก็แค่อิจฉาเท่านั้นแหละ จำมึงไม่ได้หรอก”ผมเลยทำเมินพวกนั้นเลยครับ

“ซิน~ แกสวยมากเลยอ่ะ”ยัยหมิวทักผมคนแรกเลยครับ วันนี้ยัยนั่นก็น่ารักนะ ใส่ชุดราตรีเกาะอกสีครีม กระโปรงเป็นผ้าชีฟองโปร่งๆ มีเข็มขัดเส้นโตคาดตรงเอว แต่คำทักเนี่ยสิ...

“กูเป็นผู้ชายนะเฮ้ย!”

“โอ๊ย! สวยขนาดนี้เป็นชั้น ชั้นก็ไม่สนหรอกย่ะ! ดูดิ พวกผู้ชายมองแกตาเป็นมันเลยอ่ะ”

“พอเลยหมิว..ไม่งั้นมีเลิกคบจริงๆด้วย”ผมทำแก้มป่องอย่างงอนๆ ไม่ได้โกรธมันจริงๆหรอกครับ

“โอ๋ๆ เค้าล้อเล่นนะตะเอง”มันรีบง้อใหญ่เลยครับ แต่ก็รู้ๆกันอยู่อ่ะนะ ว่าผมไม่ได้โกรธจริงๆ เจอบ่อยจนชินแล้วครับ พวกที่เหลือก็พากันหัวเราะใหญ่ ซักพักผมก็หลุดหัวเราะไปกับพวกมันด้วย

.................................................

หลังจากเฮฮากันมาพักใหญ่ตอนนี้ก็ประมาณห้าทุ่มแล้วอ่ะครับ แต่ละคนก็เริ่มมึนๆกัน เพราะซัดกันไปเยอะพอสมควร ไอ้ซีออกไปไหนไม่รู้คนเดียว ผมจะตามไปด้วยมันก็ไม่ยอม พวกที่เหลือก็บอกว่าไม่ต้องตามมันไปหรอก พาซักห้าทุ่มครึ่งไอ้ซีมันก็กลับมา แต่คราวนี้มันลากผมไปที่ห้องมัน พอถามว่าไปทำไม มันก็บอกว่าไปเปลี่ยนชุด ดึกแล้ว ผมก็เลยเออออตามมันไป

แต่พอไปถึงห้องมันก็เอาผ้าดำๆมาคาดปิดตาผมไว้ พอผมถามว่าปิดทำไมมันก็ไม่ตอบ แต่ห้ามผมเอาออก แล้วมันก็อุ้มผมเลยครับ ผมก็ดิ้นดิ มันบอกดิ้นมากเดี๋ยวปล่อยตกชั้นสอง ผมเลยหยุด ซักพักมันก็วางผมลง แล้วมันก็บอกให้เปิดผ้าปิดตาออก...สวยครับ

ภาพที่ผมเห็นคือเทียนหอมที่เรียงเป็นคำว่า Happy Birthday ตัวไม่ใหญ่มาก แต่สวยครับ แสงเทียนมันเรืองๆ ในความมืด แล้วห้องมันก็อยู่ตรงกับสวนพอดี ข้างๆเลยมีพวกดอกไม้ต้นไม้เต็มไปหมด ห่างออกไปหน่อยก็มีศาลาสีขาวตั้งอยู่ มีเทียนหอมวางอยู่ประปราย ผมเลยเพิ่งนึกได้...วันนี้วันเกิดผมนี่หว่า

“สุขสันต์วันเกิดครับซิน”ไอ้ซีมันมากอดผมจากข้างหลัง เสียงนุ่มๆของมันกระซิบที่ข้างหูผม แปลกครับ..เพราะมันไม่เคยพูดเพราะๆกับใครยกเว้นแม่มัน แต่ก็..เขินครับ

“ซีมีอะไรจะบอกแหละ..คือ..ซีรักซินนะครับ”อึ้งสิครับ..มันรักผม ผมอยากดึงแก้มตัวเองจริงๆ นี่ผมไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย

“ตั้งแต่เมื่อไหร่...”ผมถามเบาๆแบบสติยังไม่กลับมา

“นานแล้วนะ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเลยมั้ง ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน สวยกว่าซิน น่ารักกว่าซิน ซีก็เจอมาหมดแล้ว แต่ซีละสายตาจากซินไม่ได้เลย รู้ตัวอีกทีซีก็รักซินไปแล้ว แต่ซีไม่กล้าบอก..กลัวซินปฏิเสธ กลัวว่าซินจะหนีไป..”

“ไม่ใช่มึงคนเดียวหรอกที่กลัว..”

“....”

“กูก็กลัวเหมือนกัน”

“กลัวอะไรครับ”มันทำหน้างงๆใส่ผม

“กลัว..มึงไม่รัก”พูดเองเขินเองครับ พูดจบผมก็รีบหันหน้าหนีเลย ก็คนมันเขินอ่ะ

“แสดงว่า..ซินรักซี”มันพูดด้วยน้ำเสียงเหมือนดีใจหน่อยๆ

“อือ..อืม~”พูดจบไม่ทันไร ริมฝีปากผมก็โดนช่วงชิงไปทันที ช่วงชิงทั้งริมฝีปากและลมหายใจของผม...หนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง หรืออาจจะมากกว่านั้น มันถอนจูบออกไปเมื่อเห็นว่าผมกำลังจะขาดอากาศหายใจ แล้วก็ประกบปากเข้ามาใหม่ ทำซ้ำๆอยู่อย่างนั้น จนผมต้องยกมือไปปิดปากมันเมื่อเห็นว่ามือของมันเริ่มจะเลื้อยไปปลดชุดที่ผมใส่อยู่

“พอก่อน..นะ กูยังไม่พร้อมจริงๆ”มันยอมหยุดแต่โดยดี แต่ริมฝีปากของมันก็ยังมาคลอเคลียแถวๆซอกคอของผม

“อืม..ซีจะรอ ซินไปเปลี่ยนชุดเถอะครับ เดี๋ยวซีไปส่ง”

................................................

หลังจากนั้นหนึ่งปีผมก็ได้ออกมาจากบ้านหลังนั้น และหลังจากที่ผมออกมาไม่นานผมก็ได้ยินว่าสามแม่ลูกเริ่มออกหาเหยื่อรายใหม่ เพราะใช้เงินของพ่อผมจนหมดแล้ว หลังจากจบปีสาม ผมก็ออกมาอยู่หอ และเริ่มหางานทำโดยปฏิเสธที่จะไปอยู่กับไอ้ซี  เพราะผมไม่อยากให้คำสบประมาทของยัยนั่นเป็นจริง ผมไม่ได้คบกับไอ้ซีเพราะหวังเงินทอง แต่เพราะผมรักมันจริงๆ

ตอนนี้ผมก็เริ่มตั้งตัวได้แล้ว ผมมีร้านกาแฟเล็กๆ ข้างมหาลัยที่ไอ้ซีเรียนอยู่ บางครั้งพวกมันก็มาเยี่ยมผม มาดื่มกาแฟ นัดเดท ชวนไปเที่ยว แล้วแต่จะสรรค์หามาได้ ที่ว่านัดเดทเนี่ย แค่ไอ้ฟิวกับไอ้ไลน์นะครับ ไม่รู้มันไปได้กันอีท่าไหน(น่าจะหลายท่าอยู่นะหนูซิน...)

นั่นแหละครับ แล้วบางทีไอ้ซีก็จะแวะมาหาผมที่ห้อง กินข้าวบ้าง ดูหนังบ้าง ไปเดทบ้างอย่างที่คู่รักปกติเค้าทำกัน ถ้าวันไหนมันเรียนเหนื่อยก็แค่นอนกอดกันเฉยๆ(เห็นอย่างงี้แต่ไอ้ซีมันเรียนแพทย์ครับ)หรือไม่ก็....

......................................................

....................................

........................

............

“อ่ะ..อ๊า~..ซี..ซี อืมม~”แรงกระแทกจากทางด้านหลังทำเอาผมเสียวไปหมด ความร้อนที่เสียดสีอยู่กับช่องทางด้านหลังมันรู้สึกดีเอามากๆ

“ซี..ซี..ไม่ไหว..อ่ะ..ฮ้า~”

“ซีรักซินนะครับ”ผมปล่อยออกมาเลอะเต็มหน้าท้องไอ้ซี ส่วนมันกระแทกผมอีกไม่กี่ที น้ำอุ่นๆก็ฉีดเข้ามาในตัวผม

ฟอด~

“ซีรักซินนะ”มันขโมยหอมแก้มผม ก่อนจะกระซิบเบาๆที่ข้างหู

“รู้แล้วน่า..”เขินจะตายอยู่แล้วนะไอ้บ้านี่ ตั้งแต่คบกันมานี่สรรหาเรื่องมาทำให้กูเขินได้ตลอดอ่ะ

“อีกรอบได้มั้ยอ่ะ”เสียงแหบพร่าถามผม สายตามันโครตหื่นเลยอ่ะ...ยิ่งไอ้ข้างล่างที่มันยังไม่เอาออกอีกนะ

“นะ..นะครับซิน”

“อ่ะ..อ๊า~..ซี..อืมม~”แล้วผมเคยขัดมันได้ซะเมื่อไหร่ล่ะครับ คืนนี้ก็..คงต้องปล่อยให้มันทำตามใจตัวเองล่ะนะ

............................................

ก็..นั่นแหละครับ หลังจากนั้นพวกผมก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข(ล่ะมั้งนะ?)