รีวิวนิยาย Sanctity Knight : Finch

กิจกรรม รีวิว DD ได้ท่านลีฯ นะจ๊ะ

“ข้าไม่อยากเป็นอัศวินนน!!”

คติประจำใจของพระเอกหน้ามนคนหัวหงอก(?) ที่ดูเหมือนจะไม่มีใครสนใจฟังซักนิด แถมโชคชะตาฟ้ากลั่นแกล้งพาให้เจ้าตัวดีต้องกลายมาเป็นอัศวินศัดิ์สิทธิ์แห่งอาณาจักรเบอร์เรี่ยน อาชีพตายฟรีไม่มีจำกัดที่เจ้าตัวให้คำนิยามไว้ซะอย่างงั้น งานนี้คงได้จิตตกเพราะความคิดที่แล่นฉิวไม่เป็นเวล่ำเวลาของเจ้าตัวดีกันถ้วนหน้าเชียวล่ะ!

ป้ายไม้สีแดงเลือดหมูที่ได้รับมากจากขยะสด(?)ที่บาดเจ็บปางตายจนต้องลากไปรักษาก่อนจะลงโลงนามทิวรอนคือจุดเริ่มต้นความซวยของ ดิวดร็อฟ เออริแกรน หรือ DD คนเร่ร่อนธรรมด๊าธรรมดา(เจ้าตัวเค้าบอกมา)ที่ดันมีชะตาต้องไปพัวพันกับผู้ทรงอำนาจหน้าตาดีทั้งหลายแหล่จนแอบสงสัยว่าตอนเด็กๆกินอะไรเข้าไปโตมาถึงได้หน้าตาดีเยี่ยงนี้ แถมเรื่องวุ่นๆยังพากันเสนอหน้ามาไม่หยุดไม่หย่อนเหมือนเจ้าตัวดีรับหน้าที่เป็นเทศกิจคอยไล่เก็บกวาดมากกว่าเป็นอัศวินศักดิ์สิทธิ์แห่งเบอร์เรื่ยน พร้อมจะรับฟังความคิดชวนจิตตกของเจ้าตัวดีกันรึยังล่ะคะ :)

เรื่องทั้งหมดเริ่มต้นมาจาก ลีฮีเตอร์ ฮัมมิ่ง จอมเวทดำผู้มีพลังเวทเหลือล้นได้บุกเข้าไปในปราการอัศวินแห่งอาณาจักรเบอร์เรี่ยนเพื่อชิงเอา เซ็นไนท์ แผ่นไม้สีแดงเลือดหมูซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของแซงทิตี้ไนท์ อัศวินศักดิ์สิทธิ์แห่งเบอร์เรี่ยนไปจากปราการอัศวิน ผู้ที่ตามจอมเวทดำไปคือ ทิวรอน อัศวินคนหนึ่งในปราการอัศวินทว่าก็ถูกเล่นงานจนยับเยินแต่ก็ยังสามารถชิงเอาเซ็นไนท์กลับคืนมาได้ แต่ถึงจะได้เซ็นไนท์กลับคืนมาแต่อาการบาดเจ็บก็ย่ำแย่ ทิวรอนกลัวว่าจะนำเซ็นไนท์ไปส่งคืนยังปราการอัศวินไม่ทันการจึงวานให้ ดิวดร็อฟ เออริแกรน คนเร่ร่อนที่ช่วยเขาเอาไว้นำมันไปส่งให้แก่ ไซรีทัส เฟิร์สฟรายอิ้ง วิญญาณศักดิ์สิทธิ์แห่งเบอร์เรี่ยน โดยบอกว่าจะให้ของตอบแทนอย่างงาม

ดิวดร็อฟที่ตกหลุมพลาง(?)อยากได้ของตอบแทน จึงตกลงเดินทางไปยังเบอร์เรี่ยน ระหว่างทางเขาได้พบกับ เลเกิ้ล โรบิว ที่ถูกพวกอันธพาลไล่ตาม ทั้งๆที่ไม่อยากช่วยซักกะติ๊ด แต่ก็ดันถูกลากเข้าไปยุ่งด้วยอย่างเสียมิได้ แถมยังถูกเข้าใจผิดว่ากำลังจะเดินทางไปเบอร์เรี่ยนเพื่อเข้าสอบอัศวินเลยหวังดีเอาใบสมัครมาให้เซ็น เจ้าตัวดีก็ดันเบลอๆมึนๆเซ็นชื่อไปแบบไม่รู้เรื่องรู้ราวจนต้องเดินทางไปเข้าสอบจริงๆซะได้

แต่มันยังไม่จบแค่นั้นเพราะเพียงแค่มาถึงเจ้าตัวดีก็โชว์แมนกระโดดลงไปช่วยเด็กที่กำลังจะจมน้ำโดยไม่รู้เลยว่านั่นไม่ใช่บ่อปลาธรรมดา แต่เป็นบ่อปิรันย่า! โดนกัดโดนทึ้งซะยับไปทั้งตัวจนเจ้าตัวอยากจะร้องไห้ แต่เซ็นไนท์ยังไม่ถึงมือเจ้าของ เจ้าตัวดีเลยต้องลากสังขารไปหาไซรีทัสที่วิหารภาวนาที่ทำลายสายตาสุดๆ ทั้งดอกไม้สีทอง ต้นไม้ใบสีเงิน วิหารสีทองอร่าม แถมทองเดินปูพื้นยังเป็นสีเขียวอีก! ให้ตายเถอะใครก็ได้ บริจาคแว่นกันแดดให้ข้าที!!

                จบการสบอัศวินไซรีทัสก็ออกมาจากวิหารภาวนา แผ่นไม้สีเลือดหมูถูกส่งถึงมือไซรีทัสอย่างปลอดภัยไร้รอยขีดข่วน ทว่าจากที่คิดว่าขอค่าตอบแทนแล้วจะกลับก็ทำไม่ได้อย่างที่ใจคิดเสียแล้วเมื่อการส่งของครั้งนี้มีของตอบแทนที่ขาดไม่ถึงพ่วงมาให้ด้วย ไซรีทัสคุกเข่าลงตรงหน้าดิวดร็อฟ ภาพขนาดใหญ่ที่สร้างขึ้นจากมนตราลอยอยู่กลางสนาม เสียงฮือฮาเงียบลงทันใดเมื่อเสียงทุ้มหวานเริ่มเอื้อนเอ่ย

...ฟังให้ดี...
นามของข้าคือไซรีทัส เฟิร์สฟรายอิ้ง วิญญาณศักดิ์สิทธิ์แห่งเบอร์เรี่ยน

...ในนามของวิญญาณศักดิ์สิทธิ์...
ขอยอมรับท่านดิวดร็อฟ เออริแกรน เป็นแซงทิตี้ไนท์คนใหม่นับตั้งแต่เวลานี้

เรื่องราวความป่วนชวนจิตตกของแซงทิตี้ไนท์นาม ดิวดร็อฟ เออริแกรนได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว..

...............................................................

มันเหมือนรีวิวมั้ยเนี่ย 55 มันเหมือนเรื่องย่อมากกว่ายังไงไม่รู้ เพิ่งจะเคยลองเขียนครั้งแรกนะเนี่ย >_< มันเลยเน่าอย่างที่เห็น 55

เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกของพี่ finch ที่ได้อ่าน พออ่านแล้วก็รู้สึกว่าฮาตลอดเว ความคิดป่วนๆของดิวดร็อฟชวนเสียสูญมากบอกเลย แต่อ่านแล้วก็วางไม่ลง ต้องอ่านต่อเรื่อยๆจนจบ จบแล้วก็ยังอยากอ่านภาคต่ออีกอ่ะ เป็นนิยายเรื่องแรกที่ติดมาก ไม่อยากให้จบเลย ชอบทุกตัวละครค่ะ ทั้งดิวดร็อฟ ลีฮีเตอร์ ไซรีทัส อิงเรม (แต่ชอบท่านอิงมากเป็นพิเศษ >///< )

ดิวดร็อฟเป็นพระเอกที่ไม่ได้เก่งเทพมาตั้งแต่แรก เรียกว่าไม่มีอะไรเลยจะดีกว่า ไม่มีพลัง ไม่มีฝีมือ ไม่ได้คิดว่าตัวเองดีเลิศประเสริฐศรี เป็นแค่คนเดินดินธรรมดาๆที่ไม่มีอะไรโดดเด่น ไม่ได้เป็นผู้กล้าที่อาสาช่วยคนอื่นตลอดโดยไม่คิดถึงตนเอง ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรปานนั้น ก็แค่ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ ทำในสิ่งที่ตัวเองทำได้ให้ถึงที่สุด 

ไซรีทัสวิ๊งมากบ่องตรง เห็นคำบรรยายแล้วแบบ เออ..มันคงเหมือนทองคำเดินได้ 55 (แต่เค้ารักตัวน้าาา) ชอบที่เห็นไซรีทัสเข้มแข็งขึ้นไม่ได้คิดแต่ว่าจะชดใช้ด้วยชีวิตอย่างเดียว เพราะมันไม่ต่างจากการเอาชีวิตไปทิ้งเปล่าๆปลี้ๆอ่ะค่ะ ไซเหมือนคุณแม่เลยยย >_< เป็นคนคอยปรามคอยห้าม DD ตลอด  เห็นใจไซมาก เชื่อมจิตกับ DD แล้วเป็นไงมั่งอ่ะคะ (ถามเฉยๆไม่อยากลอง) //ยื่นพาราให้สามกระปุกใหญ่ๆ

ลีฮีเตอร์ ~ ซึนมากกก //กลิ้งหลบลูกพลัง ชอบเวลาลีโดนแซวเพราะฮีจะหน้าแดง แอร๊ยยย ฟินน่ะ คนนี้คือบั่บ...ซึนได้โล่ โหดได้โล่ค่า ศัตรูมาพี่แกซัดไม่ยั้ง ปากคมยิ่งกว่าใบมีด โดนพี่แกด่าทีนี่เจ็บไปเป็นชาติ(เว่อร์)แต่ไม่มีผลอะไรกับพระเอกของเราค่ะ รายนั้นน่ะอย่างหนา(ถึกดีๆนี่เอง) ชอบเวลาพี่แกเขินมากกก เพราะพี่แกจะซัดคนกลบเกลื่อนอาการ //ฮา ยิ่งตาแดงๆแบบจะร้องไห้เนี่ยนะ โอ๊ยย //ละลาย

ท่านอิงเรมมม ชอบคนนี้มากที่สุดอ่ะ ท่านนักบุญมาก ใจดีมากกก อยากได้มานอนกอด //ไม่เกี่ยว เวลายิ้มทีนี่คือละลายอ่ะ >_< ไม่มีอะไรจะพูดเท่าไหร่เพราะความฟินมันจุกอก ต้องลองไปอ่านเองแล้วจะรู้ ว่าทำไมเราถึงหลง

เรื่องนี้มี 2 ปกค่ะ ปกแบบแรกจะเป็นแบบนี้ค่ะ

ปกหน้า

ปกหลัง

ไม่ค่อยชัดเท่าไหร่นะคะเพราะไฟส่อง ปกนี้คือเก่ามากกก เล่มนี้ราคา 149 บาทค่ะ ยกเว้นเล่มสุดท้าย(เล่มแดงๆอ่ะค่ะ)ราคา 189 บาท

ปกแบบที่สองเป็นแบบนี้ค่ะ

ปกหน้า

ปกหลัง

อันนี้คือวาดปกใหม่ ใช้นักวาดคนละคนค่ะ เนื้อหาด้านในเหมือนเดิมแต่จัดรูปเล่มดูดีขึ้น ตัวหนังสืออ่านง่ายขึ้นอ่ะค่ะ (นี่ซื้อเพราะปกอ่ะจริง >_<) ปกใหม่นี่ราคาเล่มละ 200 บาทค่ะ แต่เล่มสุดท้าย(ที่มีดาบตรงกลางอ่ะค่ะ)เล่มละ 210 บาท แพงขึ้นเพราะหน้ากระดาษมันเยอะขึ้นอ่ะค่ะ แล้วก็เพิ่มภาพประกอบด้านในค่ะ

ถ้าให้แนะนำคือซื้อปกใหม่ไปเลยดีกว่าค่ะ ด้านในเหมือนกันทุกอย่าง :)

ส่วนอันนี้เป็นเล่มพิเศษค่ะ

ท่านอิงร่างเด็กกก >_< ตอนแรกใจหายมากตอนรู้ว่าดิวดร็อฟตาย(เล่ม 3) แต่พอรู้ว่ามาเกิดใหม่เป็นมังกร(น้องท่านพี่อิง)ก็แฮปปี้ดี๊ด๊าขึ้นมาทันที เรื่องนี้คือสนองนี๊ดคนอยากอ่านภาคต่อมากค่ะ >_< คือแบบ..3 เล่มไม่พออ่ะจริง ไม่อยากให้เรื่องนี้จบ อยากอ่านต่อเรื่อยๆๆ แต่มันก็ต้องจบอ่ะ T^T เล่มนี้เจ้าตัวดีกลายเป็ลูกมังกรอายุหนึ่งขวบจ้า ถึงจะตัวจะกลายเป็นเด็ก แต่ความป่วนยังคงเดิม เป็นแซงทิตี้ไนท์ตัวป่วน ความป่วนหนึ่งเดียวในสามภพ! //ไม่ใช่โคนัน =_=

เล่มนี้ราคา 199 บาทจ้า

ปกหน้า

ปกหลัง

มืดไปมั้ยอ่าาา ที่เห็นด้านหลังนั่นคือสุสานของเจ้าตัวดีนะคะ แต่ทำไมถึงมีสุสาน...อันนี้ต้องไปหาอ่านดูค่ะ :)

และเมื่อคนอ่านไม่อยากให้จบ ท่านพี่ฟิ้นก็สนองให้ >_< เกิดเป็น Knight Dragon ภาคโฮลี่อัลเทียค่า แอบเสียดายหน่อยๆที่ภาคนี้คือเป็นภาคสุดท้าย(จริงๆ)แล้ว คือจบแบบสมบูรณ์แล้วอ่ะค่ะ T^T

ปกนี้คือเป็นคนวาดคนเดิมกับที่วาดปกแบบแรกอ่ะค่ะ ฝีมือพัฒนาขึ้นเนอะ ไซวิ๊งขึ้นเยอะ สวยขึ้นเยอะ ลีก็หล่อขึ้นเยอะเลยยย _

ปกหน้า

ปกหลัง

จบแล้ววว เรื่องนี้คือพระเอกตายเปลืองมากอ่ะค่ะ 55 ตายแล้วเกิดตายแล้วเกิด พี่ฟิ้นใช้งานคุ้มจริงอะไรจริง

แถมๆ นี่คือพระเอกของเรา ดิวดร็อฟ เออริแกรนจ้า (ท่านดิวดร็อฟของข้า ไม่น่ารักขนาดนั้นหรอกนะ! : ไซรีทัสไม่ได้กล่าวไว้)

ส่วนอันนี้คือ ท่านอิงเรม นักบุญของเรานั่นเองจ้าาา #ยอมแล้วทูนหัวอยากมีผัวเป็นอิงเรม (แอบลำเอียง มีภาพสีด้วย 55 )

ซูมค่ะ

ส่วนภาพแฟนอาร์ตอื่นๆหาดูได้ใน https://www.facebook.com/worldfantasybook?ref=ts&fref=ts นะคะ ^^

แค่รีวิวคือปาไป 7 หน้าเวิร์ด ไหงมันยาวกว่านิยายตอนนึงของชั้นอีกละเนี่ยยย

ไปล่ะค่ะ บ๊ายบายยย จุ๊บๆ (｡╯ᴗ╰)〜♡