ฟรานเชส ฮอดจ์สัน เบอร์เนตต์ :เขียน
แก้วคำทิพย์ ไชย :แปล
120-.
ไม่รู้อะไรดลใจให้เราเลือกเล่าหนังสือนอกเวลาเรื่องนี้ อาจจะเพราะเราชอบอ่านนิยายและหนังสือเล่มนี้ก็เป็นนิยายที่สนุกใช้ได้อยู่เหมือนกัน (คำโปรยปกหลังเว่อร์วังมาก)
ปล.ระวังสปอย!
เรื่องเริ่มจากเด็กผู้ชายคนนึงชื่อ เซดริก เขาเป็นเด็กน่ารัก จิตใจดี อยู่ดีวันนึงก็มีทนายมาหาที่บ้านแล้วบอกว่าเขาคือ เจ้าน้อยฟอนเติลรอย เซดดี้ก็ช็อกไปสิคะ เพิ่งจะรู้ว่าปู่เป็นถึงท่านเอิร์ล แล้วลูกๆของท่านก็เสียหมดแล้วรวมถึงพ่อของเซดริกด้วย
ตอนแรกเซดริกก็ไม่ค่อยอยากไป เพราะได้ยินเรื่องไม่ดีของเอิร์ลมาเยอะ (เซดริกเกิดโตที่อเมริกา) แต่สุดท้ายเซดริกกับแม่ก็ไปอยู่กับปู่จนได้
ปู่ไม่ชอบแม่ของเซดริก เพราะเธอเป็นคนอเมริกัน (อิปู่ค่อนข้างเหยียดค่ะ ตัดขาดลูกเพราะแต่งกับคนเมกันด้วย นางนิสัยเสียแบบมนุษย์ปู่เลยทีเดียว คนทั้งเมืองก็รู้ ก็นางรวยอ่ะ จะทำอะไรก็ได้) เลยให้ไปอยู่เรือนอีกหลังนึงใกล้ๆ ให้เจอลูกได้แต่ห้ามมาให้ตัวเองเห็นหน้า แม่ของเซดริกก็แม่พระอิ๊บอ๊าย ยอมค่ะ ไม่บอกลูกด้วยว่าแยกกันอยู่เพราะอะไร (เซดริกอยู่กับปู่) เพราะกลัวลูกมีอคติกับปู่
กลิ่นน้ำเน่าเริ่มมาเนอะ
ตามแบบฉบับละครไทย จากที่ปู่ปรามาสไว้ว่าลูกของนังผู้หญิงคนนั้นต้องเถื่อน ถ่อย สถุล ไม่มีความเป็นผู้ดี บลาๆๆ พอมาเจอเซดริกจริงๆก็ค่อยๆหลงรักหลายทีละนิดๆ ด้วยความจิตใจดี เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ความใสซื่อ การวางตัวที่ดี และนิสัยที่แปลกจากเด็กปกติของเซดริก
เจ้า ฟอนเติลรอย เป็นเด็กที่มีทั้งความเป็นเด็กและผู้ใหญ่อยู่ในคนๆเดียวกัน เป็นคนอยากรู้อยากเห็น ขณะเดียวกันก็วางตัวได้ดี มีมารยาท มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ และมีจิตใจที่ใสสะอาด ซื่อแต่ไม่บื้อ
เซดริกชอบช่วยเหลือคนอื่น ในตอนแรกเซดริกก็ไม่ค่อยชอบตำแหน่งท่านเอิร์ล แต่พอรู้ว่าเป็นท่านเอิร์ลแล้วรวยก็เปลี่ยนความคิด ไม่ใช่ว่าโลภแต่เพราะความรวยทำให้เซดริกสามารถช่วยคนอื่นได้หลายคน นำเงินไปให้คนที่เดือดร้อน ผัดผ่อนค่าเช่าที่ดินคนที่ลำบาก พัฒนาแหล่งสลัมให้ดีขึ้น ฯลฯ
ชื่อของ ท่านเจ้า ฟอนเติลรอย กระจายไปทั่วเมืองจากการกระทำของเจ้าตัว ผู้คนในเมืองเองก็หลงรักเซดริกด้วยเช่นกัน
เมื่อมีความสุขก็ต้องมีดราม่าค่ะ อยู่ดีก็มีผู้หญิงคนนึงโผล่มา อ้างว่าเป็นเมียเก่าลูกชาย (1 ใน 3 คน) ลูกชายเธอต่างหากที่เป็นท่านเจ้า ฟอนเติลรอยที่แท้จริง!
ปู่ถึงกับเครียดเลยค่ะ ดูก็รู้ว่านางมีแต่เงินในหัว เครียดจนยอมอ่อนข้อให้ลูกสะใภ้และพบว่าเธอดีกว่าผู้หญิงคนนั้นเยอะ ถึงจะเป็นคนอเมริกันก็เถอะ เลยสู้คดีสุดชีวิตเลยค่ะ หาหลักฐานมายืนยันว่า เซดริกนี่แหละ เจ้า ฟอนเติลรอยตัวจริง!
แน่นอนค่ะ นางนั่นมันนางร้าย เอาลูกตัวเองก็บคนอื่นมาย้อมแมวกะฮุบสมบัติ สุดท้ายผัวจริงก็มายืนยันและเอาลูกไป เซดริกก็กลับมาเป็น เจ้า ฟอนเติลรอยเหมือนเดิม
ปู่จากที่ร้ายจนคนไม่กล้าเข้าใกล้ ชอบใช้อำนาจบาตรใหญ่ข่มคนอื่น ไม่แคร์โลก ไม่สนใจใคร ก็ค่อยๆเปลี่ยนไป เพราะเซดริกเทิดทูนปู่มาก เขาอยากช่วยใครปู่ก็ช่วยเลยมองว่าปู่เป็นคนดีมาก ปู่เลยอยากจะเป็นคนที่หลานเทิดทูนจริงๆให้ได้
แม่ของเซดริกที่ปู่เกลียดตอนแรกก็ได้รับอนุญาตให้เข้ามาอยู่ด้วยกัน
แฮปปี้เอนดิ้งค่ะ
จริงๆพออ่านจบเราก็รู้สึกแบบ เหยย นี่มันละครไทยชัดๆ พล็อตธรรมดามากๆอ่ะ แต่ในความธรรมดานั้นผู้เขียนสามารถรังสรรค์ให้มันมีความน่าสนใจขึ้นมาได้ รวมถึงผู้แปลที่แปลออกมาได้ดีโดยไม่ทำให้อรรถรสของเรื่องเสียไป
อ่านไปยิ้มไปค่ะ เซดริกน่ารัก ใซ้ใส~ อ่านไปก็ลุ้นไปว่าเมื่อไหร่อิปู่จะโดน attack จนเปลี่ยนใจกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีซักที อ่านเจอปู่ตอนแรกนี่แบบ หืมมม น่าถีบชิบหาย นิสัยเสัยอะไรเบอร์นั้น แต่นางก็น่ารักขึ้นค่ะ กลายเป็นปู่หลงหลานไปซะแล้ว
ปล. เซดริกนี่แม่งเคะแบ๊วๆชัดๆ! >_<
ขอบคุนครับ จะสอบคาบต่อไปล่ะครับ
ตอบลบ