16:47
ขอโทษนะคะคุณพี่สี ก็รู้อ่ะว่าคุณเหนื่อย คุณท้อ เพราะสีอื่นเค้าพร้อมกันหมด แต่สีเรายังไม่เข้ารูปเข้ารอยเท่าไหร่ แต่คืออย่าใส่อารมณ์ได้ป่ะค่ะ!
พี่อยากให้ซ้อมเยอะๆ โอเค! รู้ว้าพี่อยากได้ความเป๊ะ เห็นสีอื่นทำพร้อมมากแล้วมาดูสีเรายังไม่ค่อยเป็น โอเค มันท้อ เข้าใจ
พี่อยู่ถึงสี่ทุ่มทำพร็อพทำแสตนด์เหนื่อย ก็เข้าใจ ถ้าอยู่ซ้อมถึงสี่ทุ่มได้ก็ทำไปแล้ว แต่คือบ้านอยู่ไกลเข้าใจมั้ยคะ
ภาระหน้าที่ของแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน การเลี้ยงดูก็ไม่เหมือนกัน พวกพี่พ่อแม่ปล่อยกันแล้ว เพราะพี่มีวุฒิภาวะพอ แต่หนูยังเด็กเข้าใจป่ะ! ถ้ามาซ้อมสีจนตกรถตู้แล้วต้องให้พ่อแม่ขับรถจากบ้านมาเป็นชั่วโมงๆเพื่อมารับ มันก็ไม่ใช่เรื่องใช่ป่ะ!
ถ้าเห็นแก่พวกพี่แล้วมันทำให้คนอื่น ทำให้ครอบครัวต้องเดือดร้อน ต้องเป็นห่วง มันใช่เรื่องป่ะคะ!!
ก็รู้ว่ามันเป็นปีสุดท้ายก็อยากจะทำให้ดี แต่ถ้า
ศักยภาพมันมีแค่นี้ก็พอใจแค่นี้ได้ป่ะ คนเรามันไม่มีใครเพอร์เฟคไปหมดหรอกนะคะ
พี่ทำเต็มที่แล้วได้แค่นี้ หนูก็ทำเต็มที่แล้วได้แค่นี้ ก็ควรจะพอได้แล้วล่ะค่ะ ความจริงมันไม่ได้เพอร์เฟคเหมือนในความคิดทั้งหมดหรอก
การเชียร์มันก็ต้องมีหลายคนช่วยกัน มันไม่ใช่เรื่องของคนๆเดียวเข้าใจป่ะคะ บางคนก็เออจริง มันถ่วง มันไม่ตั้งใจ แต่คนที่ตั้งใจแล้วมาโดนพี่ด่าแบบนั้นอ่ะ มันเสียความรู้สึกป่ะ
ไม่อยากบ่น เพราะเรารู้ว่าพี่เหนื่อย มันเป็นปีสุดท้ายแล้ว ก็อยากจะทำให้มันดีซักครั้ง แต่เราก็เสียความรู้สึกมากเหมือนกัน เพราะเราก็เป็นคนนึงที่ทำเต็มที่แล้วจริงๆ แต่ได้ยินพี่พูดแบบนั้น รู้ป่ะ เราไม่มีกำลังใจจะเชียร์ต่ออ่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น